De ljedder

Dat se op 'e Klaai 'sneon' tsjin 'saterdei' sizze en yn de Wâlden 'saterdei' tsjin 'sneon' is gjin nijs. It Frysk sit fol mei sokke dialektferskillen. It binne foaral de 'gewoane' wurden fan de âlde,  oarspronklike wurdskat fan it Frysk dy't sokke fariaasje fertoane. Sa hawwe wy foar in gewoan wurd as ljedder yn it Frysk ek de farianten leider, ljedde en ljerre. De fariaasje is net wat fan de lêste hûndert jier of sa, mar kin al weromfûn wurde yn it Frysk fan foar 1550. Doe bestiene foar ús ljedder ek al foarmen as hledere, hlerde, lerde en hladder dy't yn de ferskillende parten fan it doetiidske Fryslân sein waarden.