Wat is goed, wurdt gauris frege:
- ik haw in boek krige
- ik haw in boek krigen
It antwurd 'it kin beide' is de fragesteller net bot tefreden mei. Hoe sit dat dan? It tiidwurd krije kin op twa manieren bûgd wurde. Foarst mei yn de doetiid ik kriich, do kriichst, hy kriich en wy krigen in boek; dêr heart it mulwurd krigen by. It mulwurd (voltooid deelwoord) fan in sterk tiidwurd einiget altyd op in -n.
By de twadde ferbûging fan krije komt yn de doetiid ik krige, do krigest, hy krige en wy krigen. Yn 'e notiid is it yn dat gefal nammers net do krijst en hy krijt, mar do krigest en hy kriget. Dat is de ferbûging fan in je-tiidwurd (bgl. hymje, foarmje) en dêr heart as mulwurd by: ik haw krige (sûnder n). Wat fine jo derfan dat jo kieze kinne út dy mooglikheden? Ien dy't it Frysk as nije taal leart, hat grif leaver ien foarskreaune ferbûging...
Yn de
Fryske dialekten yn Dútslân begjint it wurd foar 'doarp' mei in t-. It
Noard-Frysk hat 'toorp' of 'taarep' en it Sealterfrysk hat 'têrp'. Nuver dan
dat ús Frysk 'doarp' hat, mei in d-. Dat komt trochdat ús wurd 'doarp' in
Hollânsk lienwurd is, dat oan de Fryske klank oanpast wurden is. It Aldfryske
wurd mei in t- bestiet noch wol yn ús Frysk, mar it hat in oare betsjutting
krigen. It ferwiist no nei de bulte dêr't de doarpen tradisjoneel op boud
waarden: 'terp'.
Klik hjir foar mear ynformaasje oer terp.
Klik op doarp en terp foar ynformaasje út it Wurdboek fan de Fryske Taal